Dei siste dagane har eg lurt på om det verkeleg kan vera meininga at eg skal til Tanzania. Det er mange ting som talar mot:
1. Det er langt vekke frå mor og far
2. Det er slangar og skorpionar der
3. Eg tvilar på om eg er vaksen nok for oppgåva
4. Det er skralt med brann for misjon på innsida mi - eg er vel heller noko i nærleiken av likegyldig.
5. Bryne FK spelar ikkje fotballkampar i Afrika
Men eg kan ikkje trekke meg no. Det er berre tre veker att til flyet går. Og eg trur at Gud har bruk for oss der borte.
5 kommentarer:
Knut, det er ei mening, det er eg sikker på! Angående punkt 1, så kan eg trøste deg med at de er ikkje så langt vekke som en føler! Du har internett og telefon, så du kan få truffet de hver dag! Avstanden er stor, men de er hvertfall med deg i det arbeidet dere skal ut på i bønn, stort! 2. Slangene og de, kommer du nok desverre ikkje til å møte på så ofte, det er bare en myte!! 3. Du er ikkje voksen før du våger å oppføre deg som barn. Defor; du er voksen:). Eg kunne skrevet en avhandling, men skal spare deg for det. Uansett, du er på det sterkeste laget, og "you`ll never walk alone!" Dokk e tøffe!!!
Kva med 4 og 5?
Hehe. Tenkte du ikkje skulle legge merke til at eg hadde hoppet over dem. Følte noen andre kunne svare på dem. Men du, det er mye bra løkke fotball i afrika. Bare gled deg:)
4:Gå i tro-og tro handle ikkje alltid om å ha den sterke følelsen
5. Takk og lov. Di hadde drede seg ut- dessverre.
Jaha. Så det er takken for at eg stemte på deg i kommunevalet, Catti?
Legg inn en kommentar