Wind of change

- Misjonærperiodane blir visst berre kortare og kortare, sa ein kar spøkefullt til oss då me ufriviljug måtte reisa frå Arusha for to år sidan. Den gongen var me berre på eit mellombels Noregs-opphald, men når me til sommaren reisar til fedrelandet nok ein gong, ser det ut til at det blir den nådelause slutten på misjonærlivet i denne omgang. Det kan du lesa meir om seinare.

Aktive lesarar av denne bloggen veit allereie at Inger Line, Tomas og Hanna har vore i Noreg, medan dei andre to av oss har levd ungkarslivet til fulle i Arusha. Men de veit ikkje det følgjande:

Tida i Noreg var hektisk, med litt fleire besøk på sjukehuset enn me hadde tenkt oss. Dessutan var ikkje snø, McDonalds og kulde fullt så spanande som me hadde førestilt oss medan me enno var i Afrika.

Men altså: Tomas har vore på ein drøss med kontrollar på sjukehus, og i det følgjande skal me freista å forklara litt. Dersom du ikkje er så interessert i anatomien hans, er det berre å hoppa direkte eit par avsnitt lenger ned med det same. 

Me har lenge visst at han har problemer med nyrene, men meldingane har så langt gått ut på at dette truleg ville ordna seg sjølv med tida. Der tok dei feil, legane. Den eine av dei tre nyrene hans fungerer såpass dårleg at guten har altfor høgt blodtrykk. Difor må han opererast innan eit halvt års tid. I Noreg, i Oslo, på Rikshospitalet. I etterkant av ein slik operasjon vil det vera naudsynt med kontrollar i eit halvt års tid.

Det er desse kontrollane som gjer at me rundar av misjonærtenesta for denne gong. Eit halvt år i Noreg vil nemleg innebera at me må få oss ein stad å bu, ein bil og jobb. Dessutan vil det medføra store endringar for dei små, noko dei allereie har hatt meir enn nok av dei siste to-tre åra. Difor slår me oss til i Noreg for lengre tid denne gongen.

Så no er det mykje som må gjerast. Ikkje berre må me runda av arbeidet her ute. Me må også finna noko å få ei inntekt frå når me landar i Noreg. Det sistnemnde vert særs naudsynt i og med at me i løpet av den korte turen til Noreg fekk kjøpt oss tomt nr 26 på Rossåsen (Figgjo), og dermed allereie har mangedobla det lånet me allereie hadde. Sannsynlegvis startar bygging av noko oppå den vesle jordflekken i løpet av hausten. Me reknar med at pågangen av dugnadslystne vener og uvener blir stor.